کیفیت دوبله در ایران از مرزهای بحران و فاجعه عبور کرده است!

مطلب اختصاصی انجمن دوبله و گویتدگی شیراز: خلاصه نگاه انتقادی به کیفیت کنونی دوبلاژ در ایران و رشد ویروس بحران سازی به نام کرونای گروه های زیرزمینی دوبله:

- رشد قارچ گونه گروه های دوبلاژ زیرزمینی که بسیاری از آنها با کمترین کیفیت، استعداد، علم و دانش ممکن فعالیت می کنند، فضای دوبله را در ایران در سایه بی توجهی مسؤولان به سمت یک فاجعه تمام عیار پیش برده است. قطعاً علاقه ی تنها برای انجام کار تخصصی شرط لازم و کافی محسوب نمی شود.

- سطح پایین کنونی دوبله، برای خیلی ها عادی شده است!

- بهانه اشتغالزایی و سرگرمی توجیه مناسبی برای باز گذاشتن دست بی هنران برای ارایه هر نوع کار دست چندم نمی تواند باشد، چرا که اسمش نوعی کلاهبرداری است.

- با تماشای دوبله ارایه شده از سوی برخی گروه های دوبلاژ، به درستی می توانید به این نتیجه برسید که دوبله در کشور ما مرزهای بحران و فاجعه را با این بی توجهی ها پشت سر گذاشته است.

- حیف است که به این راحتی بگذاریم دوبله ما با آن همه ارزش و شگفتی دچار گزند و آسیب شود، هرچند دچار شده است.. ٠
- فاجعه آنجا تکمیل تر می شود که نه کیفیت بیشتر دوبله ها خوب است و نه جنس صداها و اصلاً در جاهایی به ویژه در فیلم ها کاملاً خنده دار و مضحک هم می شود!
- وظیفه مسؤولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و طبیعتاً سازمان سینمایی آن است که یک پایگاه داده از افراد و مجموعه های معتبر با تکیه بر توجه به کیفیت افراد و صاحبان مجوز تهیه نمایند تا تمام فعالیت ها در این زمینه، شکل کاملاً قانونی به خود بگیرد. هر کسی حق فعالیت ندارد، بلکه هر صاحب بیان و حس و اهل فکر و تخصصی باید در دوبله فعالیت نماید. بقیه هم بروند یاد بگیرند و بعد بیایند!
- به عنوان مثال به بهانه اشتغالزایی، ساخت یک جاده را به یک دوبلور یا خواننده یا نوازنده و معلم دبیرستان نمی دهند، اما چرا برای هنر و در اینجا دوبله هیچ سختگیری و نظارت نمی شود؟
- نیاز است که مسؤولان محترم هرچه سریع تر به وضعیت نابسامان دوبله سر و سامانی دهند و در نظارت جدی بر آن بکوشند.